मनुष्यस्य लक्ष्यम्

मनुष्यः आत्मनः पात्रे ईश्वरेण रोगाणुषु विकसितः भवति, जीवनस्य क्रमे मानवत्वेन साक्षात्कृतः भवति। प्रत्येकं व्यक्तिः स्वसत्त्वे स्वनाम वहति, जागरूकतायाः कृते।

तस्य मनुष्यमार्गाय; मनुष्याणां मूललक्षणानाम् कृते, २.

भगवान; यस्य सर्वं जीवनं अधीनं भवति, जगति सूक्ष्मजगति च, केन्द्रत्वेन; ईश्वरस्य अस्तित्वस्य सर्वेषु रूपेषु। जगत् आत्मा पोषितः भवति;

आत्मानद्वारा, २.

ईश्वरस्य निवासगृहे ईश्वरः प्रत्येकस्मिन् व्यक्तिषु वर्तते।

ईश्वरः सर्वथा भिन्नः अस्ति,

जगतः जनानां च अस्तित्वे।

ब्रह्मज्ञानं ईश्वरस्य हस्ते अस्ति;

ईश्वरस्य निरपेक्षसत्यं प्रत्येकस्य व्यक्तिस्य आत्मायां निहितं भवति।

मनुष्यः ईश्वरस्य निरपेक्षं वास्तविकतां ग्रहीतुं न शक्नोति। मनुष्ये प्रकाशः

तस्य चेतनचित्ते, २.

is a इति स्वस्य क्षणिकछाया अस्ति।

मनुष्यस्य लक्ष्यं अन्त्यफलं म्रियते मृत्युः।