Samstag, 22. September 2012

den Klagenden


Vertrieben kehre ich zurück ins Haus
will handeln im gewohnten Gang der Dinge
Erinnerungen rufen
was ich gelebt in Haus und Hof
im Dach sind Lücken
was mir heilig war
hat sich mir entzogen
Geschichte die mein Leben schrieb
dämmert mir ein blutig Blatt
noch hoffe ich
das man mich nicht richtet
falsche Bilder geben mir den Mut
verweigere meinem Mund die Tat
vielmehr schreie ich Verrat
der Scheltrede rufe Missetat
den Klagenden ins Gesichte


Розподілена Я живу в будинку
хоче діяти в звичайному ході речей
спогади подзвонити
Я жив в будинку і у дворі
прогалин в даху
Я свято було
вислизає від мене
Написав історію мого життя
мене осяяло криваві лист
Я все ще сподіваюся
який судить мене не
помилкові образи дають мені сміливість
відмовити мені в рот дій
Швидше, я плачу зрада
беззаконня докір виклику
проводжаючих до лиця


Distributed es palikšu mājā
vēlas darboties parastajā gaitā lietas
Memories zvaniet
Es dzīvoju mājā un pagalmā
ir spraugas jumtā
Es tur svēta bija
ir izvairīšanās mani
Rakstīja stāsts manu dzīvi
sapratu asiņaina loksnes
Es joprojām ceru
kas viens tiesneši man nav
viltus attēlus dod man drosmi
atteikties mana mute rīcību
Drīzāk, es raudāt nodevība
pārmetums zvanu nekrietnība
raudātāju, lai risinātu


Размеркаваная Я жыву ў доме
хоча дзейнічаць у звычайным падчас рэчаў
успаміны патэлефанаваць
Я жыў у доме і на падворку
прабелаў у даху
Я свята было
выслізгвае ад мяне
Напісаў гісторыю майго жыцця
мяне ахінула крывавыя ліст
Я ўсё яшчэ спадзяюся
які судзіць мяне не
ілжывыя вобразы даюць мне смеласць
адмовіць мне ў рот дзеянняў
Хутчэй, я плачу здрада
беззаконня папрок выкліку
праводзіць, да твару


Distributed I dwell in the house
wants to act in the usual course of things
memories call
I lived in the house and yard
are gaps in the roof
I hold sacred was
has eluded me
Wrote the story my life
dawned on me a bloody sheet
I still hope
which one judges me not
false images give me the courage
refuse my mouth action
Rather, I cry betrayal
the rebuke call iniquity
the mourners to face


वितरित मैं घर में रहते हैं
चीजों के सामान्य पाठ्यक्रम में अभिनय करना चाहता है
यादें कॉल
मैं घर और यार्ड में रहते थे
छत में अंतराल
मैं पवित्र पकड़ गया था
मुझे नहीं मिल पाई है
कहानी मेरे जीवन लिखा
मुझे एक खूनी शीट याद दिलाता है
मैं अभी भी आशा
जो मुझे नहीं न्यायाधीशों
झूठी छवियों मुझे हिम्मत
मेरे मुँह कार्रवाई मना
बल्कि, मैं विश्वासघात रोना
फटकार कॉल अधर्म
चेहरे में वादी


Distributed es palikšu mājā
vēlas darboties parastajā gaitā lietas
Memories zvaniet
Es dzīvoju mājā un pagalmā
ir spraugas jumtā
Es tur svēta bija
ir izvairīšanās mani
Rakstīja stāsts manu dzīvi
man atgādina asiņainu lapu
Es joprojām ceru
kas viens tiesneši man nav
viltus attēlus dod man drosmi
atteikties mana mute rīcību
Drīzāk, es raudāt nodevība
pārmetums zvanu nekrietnība
prasītājs sejā




Steine winken


Du willst meine verstaubte Potenz
dem Enkel in die Hand bezeugen
in Gedanken häutest du
mein niederes Frauenbild
bis zum Gerippe
ihre Seele bleibt gesund
die Mauser geschieht nun mir
an knittriger Haut der Nacht
bis dein Sehen fremd erwacht
bleibt mein Gemüt behaart
heimat- ziellos auf der Suche
mir bleibt der Einsicht Trost
am Tag die stummen Steine winken


Вы хотите, чтобы мой пыльный потенции
Внук в руке свидетеля
В думал, что вы häutest
моя жена нижнее изображение
к скелету
их душа остается здоровым
Масштабирование происходит со мной
увеличилась кожи ночь
просыпается ваш взгляд странное
остается моим умом волосатые
бездомных бесцельно в поисках
остается для меня понимание утешение
В день молчали камни манят


तुम मेरे धूल शक्ति चाहते हैं
हाथ गवाह में पोता
सोचा था कि तुम häutest
मेरी पत्नी कम छवि
कंकाल
उनकी आत्मा को स्वस्थ रहता है
स्केलिंग होता है मेरे लिए
रात के creased त्वचा
अपने देखो उठता अजीब
मेरे मन रहता बालों
बेघर खोज में जाने का लक्ष्य
मेरे लिए अंतर्दृष्टि सांत्वना रहता है
दिन चुप पत्थर फहराता


Jūs vēlaties manu putekļains potenci
mazdēls rokā liecinieks
jo domāju, ka jūs häutest
mana sieva zemāka attēla
uz skelets
viņu dvēsele ir veselīga
mērogošana notiek ar mani
saloka āda no nakts
pamostas savu izskatu dīvaini
joprojām ir mans prāts matains
bezpajumtnieks mērķtiecīgi iet un meklēt
joprojām man ieskatu mierinājums
diena plīvo mēmās akmeņiem


Вы хочаце, каб мой пыльны патэнцыі
Унук ў руцэ сведкі
У думаў, што вы häutest
мая жонка ніжняе малюнак
да шкілету
іх душа застаецца здаровым
маштабаванне адбываецца са мной
павялічылася скуры ноч
прачынаецца ваш погляд дзіўнае
застаецца маім розумам валасатыя
бяздомных мэтавых адправіцца на пошукі
застаецца для мяне разуменне суцяшэнне
дзень лунае маўчаць камянямі


Ви хочете, щоб мій курний потенції
Онук в руці свідка
У думав, що ви häutest
моя дружина нижнє зображення
до скелету
їх душа залишається здоровим
масштабування відбувається зі мною
збільшилася шкіри ніч
прокидається ваш погляд дивне
залишається моїм розумом волохаті
бездомних цільових відправитися на пошуки
залишається для мене розуміння розраду
день майорить мовчати каменями













Dem Unaufschiebbaren


Der nächsten Morgen, brachte mir das Frühstück hinein zwischen Deinem blauweiß karierten Kleid, ging ich dazwischen hinauf, setzte mich an mein Bett, sah, zum ersten Mal, den Altar, auch zum Fenster hinaus auf eine steil ansteigende Wiese, auf ein paar Tannen. Deine Arme, die mich fassten, es regnete. Der Regen webt mit leise Lieder, Wasserfäden Deiner Tränen und mein nasses Gewand. Dachte ich, liebte Dich. Glasblau im grün mein Traum. Zumindeingesichtnichtzufensterhinausschauen macht, machte mich verwundbar aus uns allem. Ich muß mich Dir nähern zuwenden. Dem nächsten liebsten überhaupt. Also dem was immer meiner Seele bleibt an Unaufschiebbarem. Hochgefühl, sei mir willkommen! Und fing nie mehr an.
Aber am nächsten Morgen, nach dem Frühstück zwischen den blauweiß karierten Vorhängen, ging ich hinauf, setzte mich an meinen Tisch, sah, zum ersten Mal, zum Fenster hinaus auf eine steil ansteigende Wiese, auf ein paar Tannen. Es regnete. Der Regen webt mit Wasserfäden das nasse Gewand. Dachte ich. Glasgrün. Zumfensterhinausschauen macht Lyriker aus uns allen. Ich mußte mich Näherem zuwenden. Dem nächsten überhaupt. Also dem Unaufschiebbaren. Hochgefühl, sei willkommen! Und fing an.

Aber am nächsten Morgen, nach dem Frühstück zwischen den blauweiß karierten Vorhängen, ging ich hinauf, setzte mich an meinen Tisch, sah, zum ersten Mal, zum Fenster hinaus auf eine steil ansteigende Wiese, auf ein paar Tannen. Es regnete. Der Regen webt mit Wasserfäden das nasse Gewand. Dachte ich. Glasgrün. Zumfensterhinausschauen macht Lyriker aus uns allen. Ich mußte mich Näherem zuwenden. Dem nächsten überhaupt. Also dem Unaufschiebbaren. Hochgefühl, sei willkommen! Und fing an.

Variation: Martin Walser 




tausend Seelen


in meiner Stube
entbinde ich den Traum der Lüge
ich bin durchfressen
von den Bildern
wilde Vögel die um mich fliegen
braun faltig mein Angesicht
schmiegt verlorene Freundschaft
sich an mich
lässt meine Wanderschaft
Du verlangst das Greifbare
für verlebte Gefühle nicht
draussen im Garten
auf der Flucht mein eigner Schatten
in tausend Seelen wildes Tier
willst Du es vertrieben mir


manā istabā
Ar šo es atlaidiet sapnis guļus
Esmu ēdis cauri
No attēliem
savvaļas putni peld ap mani
brūns krunkains manu seju
nestled zaudēja draudzība
man
Vai mans klejojumos
Jūs lūgt materiālo
par izlietotās ne jūtām
ārā dārzā
gada palaist savu ēnu
tūkstoš dvēseles savvaļas dzīvnieku
jūs to pārdeva man


मेरे कमरे में
मैं इसके द्वारा झूठ बोलने की सपना जारी
मैं के माध्यम से खाया है
छवियों के
जंगली पक्षियों मेरे चारों ओर उड़ान
भूरे रंग मेरे चेहरे को झुर्रियों
बसे खो दोस्ती
मुझे
मैं चल सकता है
आप के लिए पूछना मूर्त
भावनाओं को खर्च के लिए
बाहर बगीचे में
पर मेरे ही छाया चलाने
जंगली जानवरों में एक हजार आत्माओं
तुम मेरे लिए यह बेचा जाएगा


in my room
I hereby release the dream of lying
I have eaten through
of the images
wild birds flying around me
brown wrinkled my face
Nestled lost friendship
to me
I can walk
You ask for the tangible
for spent not feelings
outdoors in the garden
on the run my own shadow
thousand souls in wild animal
will you sold it to me