beklemiyorum

beklemiyorum

rüyalarımda benliğin aracısı bana şunu söylüyor

ne kadar kötü bir adamım ben

bilinçdışı beni doğumdan önce kendi gözüyle görüyor

ölümümün ötesinde

Ruhun dramasında yazar olarak hareket etmiyorum

Kötülüğü uzak tutmayan ilk kişi benim

Kendimden şüphe ediyorum çünkü kendi gölgem her gün bana saldırıyor

İçeriden ve dışarıdan görüntüler işgal ediyor küçük dünyamı

bütün dünya beni işe yaramaz bir adam olarak işaret ediyor

komşu beni benden daha iyi tanıyor

kendimden neyi saklamak istediğimi başkaları daha iyi anlıyor

mektuplarım sözsüz, hikâyesiz

gerçek şairler şiirlerinin rüzgardaki kuşlar gibi uçmasına izin verirler

İnsan olduğumdan beri kendimle başa çıkamadım